Mακρινίτσα – Τρανό Ίσωμα

Απόσταση: 7,7 χλμ

Διάρκεια: 3,5 ώρες

Σήμανση: κόκκινα σημάδια

Υψόμετρο: 620 μ. (Μακρινίτσα)- 1120 μ. (Τρανό Ίσωμα)

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Αγία Παρασκευή, Προφήτης Ηλίας)

Αυτή είναι μια κυκλική διαδρομή με αφετηρία και επιστροφή στη Μακρινίτσα. Για να πάει κανείς από τη Μακρινίτσα στο Τρανό Ίσωμα υπήρχαν δύο κύριες διαδρομές. Τη βορειότερη, μέσω Προφήτη Ηλία, προτιμούσαν όσοι συνέχιζαν προς το γεφύρι Καρυάς για να πάνε προς Αντοβίτο-Κοκκινόγεια, Λαγωνίκα-Πουρί ή μονή Σουρβιάς. Η νοτιότερη διαδρομή, μέσω Αγίας Παρασκευής, συνέχιζε προς την πηγή Φλάμπουρο, ανέβαινε στην κορυφή του Πουριανού Σταυρού και κατέβαινε στην Αγία Μαρίνα Πουρίου. Αυτή ήταν η συντομότερη διαδρομή που ένωνε την περιοχή του Βορειοανατολικού Πηλίου με το Βόλο και χρησιμοποιούνταν κυρίως από υλοτόμους που μετέφεραν ξυλεία και κάρβουνα, όμως δυστυχώς έχει τώρα αποκοπεί λόγω της εγκατάστασης στρατιωτικών ραντάρ στον Πουριανό Σταυρό.

              Πρέπει επίσης να σημειώσω ότι η περιγραφή της διαδρομής μέσω Προφήτη Ηλία από τον αείμνηστο Νίκο Χαρατσή στο βιβλίο του Οδηγός Πηλίου για Περιπατητές δεν είναι σωστή, καθώς αγνοεί το μονοπάτι και ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο, κάνοντας κύκλο χωρίς να υπάρχει λόγος. Το ίδιο λάθος έγινε και από τη Νομαρχία το 1997 στη σήμανση της διαδρομής Μακρινίτσα-Πουρί.

           Θα πάμε λοιπόν στο Τρανό Ίσωμα μέσω Αγίας Παρασκευής και θα γυρίσουμε από τον Προφήτη Ηλία. Μόλις μπαίνουμε στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα, εκεί όπου τερματίζει ο ασφαλτόδρομος από την Πορταριά,  βλέπουμε δεξιά μας να ανηφορίζει καλντερίμι. Σε ένα δέντρο είναι καρφωμένη πινακίδα με ένδειξη «προς Πουρί», φτιαγμένη, όπως και πολλές ακόμα, από τον άλλο πρόωρα χαμένο περιπατητή και εραστή του Πηλίου, τον Δημήτρη Κότταλη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από την κρήνη που υπάρχει στο πάρκινγκ. Το καλντερίμι ανηφορίζει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού, περνά από ένα πεύκο με παγκάκι και από δύο κρήνες και βγαίνει σε στενό χωματόδρομο, που μας οδηγεί σε λίγα μέτρα στο παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Η ηρεμία και ομορφιά του χώρου δικαιολογεί μια στάση και αφού δροσιστούμε από την κρήνη, συνεχίζουμε για λίγο προς τα πάνω στο χωματόδρομο και μετά μπαίνουμε αριστερά σε μονοπάτι που ανηφορίζει μέσα στο δάσος καστανιάς.

      Πιο πάνω βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι δεξιά, που ανηφορίζει μέσα στο καστανωτό. Πιο πάνω βαδίζουμε παράλληλα με αυλάκι νερού και τελικά μπαίνουμε σε στενό χωματόδρομο κτήματος, o οποίος σε λίγα μέτρα  βγαίνει στον κύριο  χωματόδρομο, που δεξιά πάει προς Πορταριά-Αλικόπετρα, ενώ αριστερά πάει προς Μακρινίτσα και γεφύρι Καρυάς. Βρισκόμαστε στη βορειοανατολική μεριά του Τρανού Ισώματος και μπροστά μας στο βάθος φαίνεται ο θόλος του ραντάρ στην κορυφή Πουριανός Σταυρός, ενώ αριστερά φαίνεται από ένα σημείο και η λίμνη Κάρλα. Ως εδώ χρειαστήκαμε περίπου 1.45΄ για 3,9 χιλιόμετρα ανηφορικής πορείας.

           Αφού φθάσαμε ως εδώ, αξίζει να συνεχίσουμε, αν θέλουμε, ως το Φλάμπουρο. Βαδίζουμε αριστερά για λίγα μέτρα στον κύριο χωματόδρομο που έχει τσιμενταύλακα στα δεξιά μας και πάμε αμέσως δεξιά σε δρόμο που ανηφορίζει ευθεία με κατεύθυνση βορειοανατολική. Την ίδια κατεύθυνση ακολουθεί και ο τσιμενταύλακας που έφερνε νερό από το Φλάμπουρο και λίγο πιο πάνω συναντούμε αναμνηστική πλάκα για την κατασκευή του το 1936-38.  Παραπάνω το αυλάκι στρίβει δεξιά μπαίνοντας στο δάσος οξιάς, ενώ το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουμε ακολουθεί παράλληλη πορεία λίγα μέτρα παρακάτω (αριστερότερα). Το σηματοδοτημένο μονοπάτι έχει τη ρεματιά της Καλιακούδας (Ξηριά) στα αριστερά του, ενώ από ένα σημείο πέρα στον ορίζοντα φαίνεται πάλι η λίμνη Κάρλα.

Τελικά το μονοπάτι μας βγαίνει λοξά σε αγροτικό δρόμο και βαδίζοντας για λίγο σε αυτόν, φθάνουμε στην κοίτη του ρέματος, όπου βρίσκεται λίγο παραπάνω και η πηγή Φλάμπουρο σε υψόμετρο κοντά στα 1300 μέτρα. Να σημειώσω εδώ ότι το ίχνος της καταγεγραμμένης πορείας σταματά λίγο πριν την πηγή, αφού όταν έγινε η καταγραφή στα μέσα Απριλίου υπήρχε ακόμα αρκετό χιόνι ψηλά.

           Επιστρέφουμε προς τα πίσω στο Τρανό Ίσωμα, έχοντας χρειαστεί άλλες 2 ώρες περίπου για το πήγαινε-έλα στο Φλάμπουρο, και ακολουθούμε τον κύριο χωματόδρομο κατηφορίζοντας προς βορράν. Ο δρόμος σύντομα παίρνει κατεύθυνση δυτική, έχοντας τον υπερυψωμένο τσιμενταύλακα αριστερά του και δεξιά φεύγει ο δρόμος για το γεφύρι Καρυάς. Συνεχίζουμε προς τα δυτικά και παρακάτω, εκεί όπου ο δρόμος μας κάνει δεξιά στροφή, φεύγουμε ευθεία σε στενότερο χωματόδρομο και αμέσως στα δεξιά βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει νοτιοδυτικά. Βγαίνουμε σε κτήμα με μηλιές και το διασχίζουμε. Στην άλλη άκρη στενός χωματόδρομος οδηγεί σε καλύβι δεξιά. Βαδίζοντας λίγα μέτρα αριστερότερα από το δρόμο προς τα δυτικά, βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει, αλλά είναι μισοκλεισμένο από βλάστηση και βαδίζουμε πλάι του λίγο δεξιότερα. Κατηφορίζοντας συνέχεια, βγαίνουμε με λίγη δυσκολία στην κρήνη δίπλα από το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 960 μ. Εδώ αξίζει να κάνουμε μια στάση για να δροσιστούμε και να  απολαύσουμε την ομορφιά του χώρου.

Από τον Προφήτη Ηλία κατεβαίνουμε από στενό μονοπάτι στον κύριο χωματόδρομο που κατηφορίζει (το κανονικό καλντερίμι-μονοπάτι πήγαινε λίγο δεξιότερα, πίσω από την εκκλησία, προς τα κυπαρίσσια). Ο δρόμος έχει στην αριστερή του πλευρά μια σειρά από κυπαρίσσια και αυλάκι νερού. Μετά τα κυπαρίσσια ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά και εκεί φεύγουμε ευθεία από την έξω μεριά της στροφής, σε κατηφορικό μονοπάτι με κατεύθυνση νοτιοδυτική. Παρακάτω συναντάμε πάλι το δρόμο, τον διασχίζουμε  λοξά και, καθώς ο δρόμος κάνει φουρκέτα δεξιά, ξαναβγαίνουμε σ` αυτόν και τον διασχίζουμε ξανά στο τελείωμα της στροφής. Εδώ το έδαφος  έχει αλλοιωθεί λίγο από τα μπάζα που έπεσαν κατά τη διάνοιξη του δρόμου. Ένα νεροφάγωμα φαίνεται δεξιά μας να συνεχίζει προς τα κάτω, αλλά εμείς πάμε λίγο αριστερότερα ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια και μετά από λίγα μέτρα βρίσκουμε το κανονικό μονοπάτι, που συνεχίζει να κατηφορίζει ομαλά νοτιοδυτικά πάνω στη ράχη.

Παρακάτω διασχίζουμε στενό χωματόδρομο, βρίσκουμε υπολείμματα και λίγα μέτρα καλντεριμιού και βγαίνουμε σε τσιμεντένιο κτίσμα (δεξαμενή νερού). Λίγα μέτρα πιο κάτω δεξιότερα περνά ο κύριος χωματόδρομος, στον οποίο κατεβαίνουμε. Αμέσως αριστερά μας υπάρχει προσκυνητάρι, σε σημείο με εκπληκτική θέα προς Βόλο και Παγασητικό. Από εδώ, εναλλακτικά, φεύγει για Μακρινίτσα και άλλο στενό μονοπάτι αριστερά, που σε λίγο στρίβει δεξιά, διασχίζει το δρόμο και ενώνεται παρακάτω με το κύριο καλντερίμι.
Ο δρόμος μας κάνει δεξιά στροφή και στο τελείωμά της φεύγουμε προς τα κάτω σε μονοπάτι που κάνει ένα ζιγκ ζαγκ και ξαναβγαίνει πάλι στο δρόμο, που από το σημείο αυτό και κάτω είναι πλέον τσιμενταρισμένος. Αμέσως φθάνουμε σε διασταύρωση όπου ο κύριος δρόμος συνεχίζει αριστερά προς Μοναστήρι Αγ. Γερασίμου και τελικά βγαίνει στο πάρκινγκ της Μπράνης. Εμείς όμως ακολουθούμε τον επίσης τσιμενταρισμένο στενό δρόμο προς τα δεξιά, που μας οδηγεί μετά από διακόσια μέτρα σε αρχαία βρύση χωρίς νερό, με ένα μεγάλο πλατάνι μπροστά της.

Λίγα μέτρα πιο κάτω έχουμε γαλήνιο μικρό κοιμητήριο στα δεξιά μας, όπου είναι θαμμένος ο μακρινιτσιώτης φωτογράφος Δημήτρης Λέτσιος. Συνεχίζουμε πλέον σε ωραίο καλντερίμι που περνά δίπλα από άλλες δύο βρύσες και από το αρχοντικό Κοίλια και βγαίνουμε σε διασταύρωση καλντεριμιών, όπου πάμε δεξιά για να καταλήξουμε στην πλατεία της Μακρινίτσας, στην πάνω μεριά της εκκλησίας.