Άγιος Γεώργιος – Μέγα Ίσωμα – Τσαγκαράδα

Απόσταση: 13,8 χλμ.
Διάρκεια: 6,5 ώρες
Υψόμετρο: από 630 (Αγ. Γεώργιος) σε 1460 (Μέγα Ισωμα) σε 535 μ. (Τσαγκαράδα)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Ανατολικό Καταφύγιο)


Αυτή είναι η ψηλότερη διαδρομή από Αγιο Γεώργιο για Τσαγκαράδα, που περνά από το Μέγα Ίσωμα στα 1460 μ., ακολουθώντας τα ίχνη των υλοτόμων-καρβουνιάρηδων που κινούνταν στα μέρη αυτά.  Η άλλη διαδρομή περνά από τη ράχη της Κουρβέντελης περίπου 400 μέτρα χαμηλότερα. Είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για το καλοκαίρι, καθώς  στο μεγαλύτερο μέρος της κινούμαστε μέσα σε σκιερό δάσος οξιάς. Από την εκκλησία των Ταξιαρχών της Τσαγκαράδας, όπου καταλήγει η διαδρομή μας, μπορούμε να συνεχίσουμε με τα πόδια προς την παραλία της Νταμούχαρης ή του Μυλοποτάμου για να δροσιστούμε με μια βουτιά στην πεντακάθαρη θάλασσα του Αιγαίου.

Αρχίζοντας από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου, αφού γεμίσουμε το παγούρι μας από την κρήνη, ανηφορίζουμε στο καλντερίμι ανάμεσα στα σπίτια του χωριού. Αφήνουμε αριστερά μας την εκκλησία του Αγ. Αθανασίου, όπου τερματίζει στα δεξιά τσιμεντόδρομος και συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε καλντερίμι, το οποίο αφού βγούμε από το χωριό γίνεται φαρδύ μονοπάτι. Φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά επάνω και αμέσως συναντούμε τσιμενταύλακα νερού.
Εδώ ένα μονοπάτι διασχίζει τον τσιμενταύλακα προς τα δεξιά (ανατολικά) και συνεχίζει προς Κουρβέντελη-Τσαγκαράδα (η χαμηλότερη διαδρομή που προανέφερα), ενώ εμείς ακολουθούμε το μονοπάτι που ανηφορίζει παράλληλα με τον τσιμενταύλακα. Διασχίζουμε στενό χωματόδρομο συνεχίζοντας στο μονοπάτι και παραπάνω βγαίνουμε σε πλάτωμα και συναντούμε άλλον δρόμο, που ακολουθούμε πλέον προς τα αριστερά. Η περιοχή εδώ λέγεται Λαγούσα. Αγνοούμε στενό δρόμο δεξιά που πηγαίνει σε κτήμα. Παραπάνω ο κύριος δρόμος μας στρίβει απότομα δεξιά ανηφορίζοντας, ενώ ευθεία μπροστά φεύγει στενότερος δρόμος προς Προφήτη Ηλία και πηγή Κρεμμύδας.

Ανηφορίζοντας συνέχεια στον κύριο δρόμο, αφήνουμε αριστερά μας μια άλλη πηγή (Πετρόστρουγκα) και λίγο παραπάνω πάλι αριστερά φεύγει ανηφορικό μονοπάτι που στα πρώτα μέτρα του είναι λιθόστρωτο και οδηγεί στην πηγή Μαυρομάτη. Από εκεί μπορεί κανείς να συνεχίσει προς Χάνια ή Δραμάλα (παρένθεση: ο χάρτης της Ανάβασης λανθασμένα αναφέρει την πηγή Μαυρομάτη ως πηγή Κρεμμύδας). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο δρόμο, που ανηφορίζει προς τα βορειοανατολικά και τελικά, μιάμιση ώρα αφότου φύγαμε από τον Αγιο Γεώργιο, φθάνουμε δεξιά στο Ανατολικό Καταφύγιο σε υψόμετρο 1120 μέτρων. Το μικρό αυτό καταφύγιο, που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι δέκα άτομα περίπου, κατασκευάσθηκε από τη Νομαρχία το 1997 και συντηρείται με τη φροντίδα του πολιτιστικού συλλόγου Αγ. Γεωργίου «Κένταυρος». Από το καταφύγιο φεύγει μονοπάτι ανατολικά, που ενώνεται πιο πέρα με την άλλη διαδρομή προς Κουρβέντελη.

Αφού ανηφορίσουμε στο δρόμο λίγο ακόμα, φθάνουμε σε διασταύρωση και πάμε δεξιά βορειοανατολικά (αριστερά πάει προς Μοναστηράκι-Χάνια). Παραπάνω ο δρόμος τερματίζει σε υδρομάστευση στο ρέμα της Βασιλικής και συνεχίζει μονοπάτι, που ανηφορίζει με ζικ-ζακ σε πετρώδες έδαφος με αραιή βλάστηση. Σε λίγο φθάνουμε σε διασταύρωση μονοπατιών (προσοχή), όπου το μονοπάτι ευθεία πηγαίνει προς Δραμάλα και Μούρεσι κατηφορίζοντας ελαφρά, ενώ εμείς πάμε δεξιά προς Τσαγκαράδα (υπάρχει πινακίδα) και συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε στενότερο μονοπάτι ανάμεσα σε χαμηλές οξιές. Διασχίζουμε μικρό ξέφωτο περπατώντας σε επίπεδο έδαφος μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς. Είμαστε πλέον στην περιοχή του Μεγάλου Ισώματος.

Περπατώντας σταθερά προς τα ανατολικά-βορειοανατολικά, αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ελαφρά  και οι οξιές σιγά σιγά γίνονται όλο και ψηλότερες. Το μονοπάτι γίνεται πιο ασαφές, αλλά μας βοηθούν τα σημάδια στα δέντρα (φρέσκα κόκκινα και μισοσβησμένα κοκκινοκίτρινα και μπλέ). Καρβουνόλακκοι και γράμματα χαραγμένα σε κορμούς μας υπενθυμίζουν την άλλοτε συχνή ανθρώπινη παρουσία εδώ, με ομάδες υλοτόμων οι οποίοι κατασκήνωναν για μήνες στο δάσος, που τότε αντηχούσε από τα τσεκούρια και τις φωνές τους.

Καθώς συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε ακολουθώντας τη ράχη, τα σημάδια παρακάτω μας οδηγούν πολύ κοντά στην άκρη της, όπου φθάνουμε σε ένα φυσικό μπαλκόνι ή βίγλα σε υψόμετρο 1087 μέτρων. Εδώ είναι ένα σημείο από όπου δεν θέλεις να φύγεις, η θέα σε καθηλώνει. Αμέσως από κάτω μας στο γκρεμό η βαθιά ρεματιά του Μυλοποτάμου, κατάφυτη από καστανιές και οξιές. Αριστερά η θάλασσα του Αιγαίου αφρισμένη και από πάνω της τα πρώτα σπίτια της Τσαγκαράδας και το Ξουρίχτι. Στο βάθος και δεξιά φαίνεται το Νεοχώρι, χτισμένο σε μια πλαγιά κοιτάζοντας προς τη δύση. Σκιάθος, Σκόπελος και Αλόννησος στέκουν ανατολικά η μία δίπλα στην άλλη. Μόνο και μόνο για αυτό το εκπληκτικό μέρος αξίζει κανείς να βαδίσει στην πορεία αυτή.

Ωστόσο, έρχεται και η ώρα που πρέπει να συνεχίσουμε. Κατηφορίζοντας πιο έντονα και πάντα με οδηγό τα σημάδια, διασχίζουμε παρακάτω στενό αγροτικό δρόμο λοξά προς τα δεξιά και το μονοπάτι μας, που εδώ γίνεται πιο σαφές, ξαναβγαίνει τελικά σε άλλο δρόμο που ακολουθούμε αριστερά και πάμε αμέσως σε διασταύρωση δεξιά κατηφορίζοντας (ευθεία μπροστά πάει προς το ξωκλήσι Αγ. Αθανασίου εν Άθω). Κόβουμε δυο φορές δρόμο στην πλαγιά ξαναβγαίνοντας στον ίδιο αγροτικό δρόμο, που περνά πλάι από δεξαμενή νερού και λίγο παρακάτω, εκεί όπου αριστερά από τον κύριο δρόμο βρίσκεται γκρεμισμένο πέτρινο καλύβι, (προσοχή) στρίβουμε δεξιά σε στενό  δρόμο-καλντερίμι και σε είκοσι μέτρα πάμε αριστερά συναντώντας μικρή τσιμεντένια δεξαμενή. Κατηφορίζοντας ανάμεσα στα πρώτα σπίτια του χωριού, φθάνουμε τελικά με καλντερίμι στην κύρια άσφαλτο Βόλου-Τσαγκαράδας και στην πλατεία των Ταξιαρχών, που είναι λίγο δεξιότερα κάτω από το δρόμο.